زندگی ...
عروسکی که در پنج سالگی خراب شد و کلی غصه اش را خوردیم ، در ده سالگی دیگر اصلا اهمیت نداشت ...
نمره امتحانی که در دبیرستان کم شدیم و آنقد بخاطرش اشک ریختیم و روزگارمان را تلخ کرد ، در دوران دانشگاه برایمان بی اهمیت بود و کلا فراموش شد
آدمی که در اولین سال دانشگاه آنقدر بخاطرش غصه خوردیم واشک ریختیم و دنیایمان ویران شد، در سی سالگی تبدیل به غباری از یک خاطره دور دور شده که حتی ناراحتمان هم نمی کند ...
و چکی که برای پاس کردنش در سی سالگی آنقدر استرس و بی خوابی کشیدیم، در چهل سالگی یک کاغذ پاره بی ارزش و فراموش شده است...
پس یقین داشته باش که مشکل امروزت، اینقدرها هم که فکر میکنی بزرگ نیست...
این یکی هم حل می شود ...
میگذرد و تمام می شود ...
غصه خوردن برای این یکی هم همانقدر بی اهمیت است که در سی سالگی برای خراب شدن عروسک پنج سالگی ات غصه بخوری !!!
همه مشکلات همان عروسک پنج سالگی است ... شک نکن !!!
همواره در صلح و آرامش باشید
از تلگرام .....
شغلی که از دست دادم و دیگه بدستش نیاوردم تا اخر عمرم حسرتشو دارم
اون چیزای ک گفتین مال بچگی بود ک امید ب اینده بهتر بود نه تو سن 35 سالگی
فقط تو ایرانه که یه نفر فکر میکنه 35 سالگی سن زیادی ه و برای شروع دیره !
پیشنهاد می کنم زندگی نامه آدمهای موفق رو بخونید
کانالهای تلویزیونی کشورهای دیگه رو ببینید . و ببینید آدمها تو سن 70 سالگی هم این احساسی شما تو 35 سالگی دارید، رو ندارن!
اگه اون شغل رو ندارید ، به هر دلیلی قرار بوده یه راه جدید رو ببینید ..... حسرت خوردن چیزی رو درست نمی کنه